Van kind af aan word ik geplaagd door pijn. Je went er aan, het hoort bij mij.
Vele verschillende artsen en therapeuten heb ik in de loop der jaren de hand geschud. Maar wat ik ook probeerde, niets hielp echt. Een hele fijne fysio nam mij af en toe onder handen zodat de scherpe randjes er weer even af waren. Voor de rest is de remedie ‘leer er maar meeleven’.
Maar als het dan dusdanig hinderlijk wordt dat zowel werk als privé er enorm onder gaan lijden, dan ga je toch wederom op zoek naar een oplossing.
Ondanks dat ik al jaren word geplaagd door pijnklachten en chronische vermoeidheid, is nog maar kort geleden de diagnose fibromyalgie gesteld. Tja, wat moet je ermee?
De reumatoloog gaf aan dat ik heeeeeeel voorzichtig weer een beetje moest proberen te gaan bewegen. Toen ik vroeg of drie uur per dag voldoende is, stond ze wel even raar te kijken. Een fibro patiënt die niet stil kan zitten, graag en veel werkt en teveel hobby’s heeft om in een week te stoppen, had ze blijkbaar nog niet zo vaak ontmoet. Hier kom ik dus ook niet verder.
Intussen worden de klachten erger en krijg ik zelfs uitval verschijnselen in mijn ledematen. Dit wordt wel heel irritant..
Ik wordt door een scan gehaald en de neuroloog komt met het goede nieuws dat er niets kapot of beschadigd is van binnen. Voorzichtig begint ze of er sprake kan zijn van onverwerkte trauma’s, stress of andere zaken die je leven heftig kunnen beïnvloeden. Dit kan ik niet ontkennen. Maar jaren geleden heb ik besloten de deksel op de beerput te laten en er nooit meer af te halen. En nu?
De toverwoorden ‘balans, rust en evenwicht’ passeren weer de revue. Daar kan ik toch helemaal niets mee?!
‘Luisteren naar je lichaam’, die kan ik helemaal niet meer horen! Of ‘je moet ermee leren leven’, ook zo een dooddoener. ‘Alsof je met je 43ste al achter de geraniums wilt zitten.
Mijn huisarts weet dat ik geen zin heb in praatgroepjes, psychologen lotgenoten of andere gedoe. Hij adviseert mij psychosomatische therapie.
Hier had ik dus nog nooit van gehoord. Maar het samenbrengen van lichaam en geest klinkt goed. Als mijn lijf in de error schiet doordat ik letterlijk en figuurlijk teveel aan mijn hoofd heb, dan klinkt dit als de ideale therapie.
Vanaf de eerste afspraak voelde ik mij op mijn plek. Het eerste wat Agniese mij melde was: ‘ik ga jou niet pijnvrij krijgen, maar ik kan je wel helpen.’
Gek genoeg gaf mij dit direct zoveel vertrouwen. Eindelijk iemand die niet denkt dat ik in sprookjes geloof.
Bij Agniese hoef ik niet met de tissues aan de tafel te zitten. Maar ik kan wel mijn verhaal kwijt. Vervolgens weet Agniese feilloos uit te leggen wat er mis gaat in mijn lijf. En hoe ik hier beter mee om kan leren gaan.
Ik verander mijn algehele houding en wordt hierdoor duidelijk sterker. Zowel fysiek als mentaal. Zo apart om te ervaren hoe dit werkt en eigenlijk ook zo logisch. Ik leer lief te zijn voor mijn lijf. Goed te luisteren naar wat het probeert te vertellen. Tientallen artsen hebben mij verteld dat ik naar mijn lijf moet luisteren. Maar Agniese is de eerste die mij heeft uitgelegd hoe.
Met als resultaat dat ik nu veelal zelf in staat ben om met simpele oefeningen de pijn te verlichten.
De beerput is open en ik ben er blij mee. Oud zeer wordt eindelijk verwerkt, stap voor stap. Ik ben er helemaal klaar voor.
Balans, rust en evenwicht. Eindelijk heb ik het gevonden, wie had dit ooit gedacht!